Ik laat u niet gaan

Sinds ik theatermaker Bright Richards mocht interviewen voor het NCRV-programma De Verwondering, laat zijn nieuwe initiatief mij niet los. De ToekomstAcademie, een creatieve leerplek voor (ex-)asielzoekers- en vluchtelingenjongeren.

De ToekomstAcademie. Kunnen we daar misschien allemaal op? We zijn er aan toe. Het uitburgeren in klasverband. Het lijkt me heerlijk. Wellicht is het een idee als we zelf onze vakken mogen verzinnen. Dat we worden bijgespijkerd over de zaken die we hebben veronachtzaamd in ons leven, waardoor onze ziel een schrale kou heeft opgelopen.

Iedereen mag zeggen wat hij het meest gemist heeft tot nu toe.

Graag breng ik het vak ‘Zegenen’ in. Dat komt zo: lang geleden vertelde een goede vriend dat hij de Elfstedentocht schaatste. Op een gegeven moment was hij zo uitgeput en tot op het bot verkleumd dat hij op het punt stond z’n schaatsen af te doen en de tocht der tochten te verlaten. Toen was daar zomaar een vrouw die vanuit de eenzame duisternis tot hem sprak: ‘en jij redt het!’ Op vleugels bereikte hij de finish.

Is dat nou zo moeilijk?, zou je denken. Klein gebaar met ongekend effect. Elkaar zegenen. Gewoon eens wat aardigs zeggen. Misschien dat niet eens. Een bemoedigend knikje hier of daar.

 

Ja, dat vinden wij onoverkomelijk ingewikkeld. Op de werkvloer en ook thuis hebben we elkaar aangeleerd dat je pas wat hoort als het niet deugt. Ik heb daar in toenemende mate last van. De econmische crisis mag dan misschien op z’n retour zijn, schraalhans is keukenmeester in onze omgang met elkaar.

Terwijl iedereen op z’n klompen aanvoelt dat de zin: ‘jij bent een wandelend godsbewijs’ ‘s ochtends meer energie genereert dan: ’je bent een half uur te laat.’

Er is trouwens ook vrijmoedigheid nodig om de zegen te ontvangen: ‘Ik laat u niet gaan tenzij gij mij zegent.’ Zoiets zei de gewonde Jacob toen hij met God had gevochten. Bach maakte daar weer onvergetelijke muziek van: ‘Ich lasse Dich nicht, Du segnest mich denn.’

 

Kortom: er is werk aan de winkel op die ToekomstAcademie.

Nu nog op zoek naar een leraar die dat hoofdvak Zegenen geven kan. Of zullen we elkaar afwisselen?

Naar nabijheid snakken we allemaal. Wij allen zijn meesters van verlangen.

Die ToekomstAcademie wordt een heilige plek met veel schaterlach.

Waar kan ik me inschrijven?

(Column voor Volzin)

 
   « Artikelen overzicht