De prepshop

Vroeger hadden wij een dominee die bepaalde zinnen regelmatig herhaalde. Ook al waren sommige van die mantra’s onbegrijpelijk, ik weet ze nog steeds. Deze kwam bijvoorbeeld veelvuldig langs: ‘Er komt een nacht dat niemand meer werken kan.’ Tijdens de preek dacht ik lang over deze woorden na. ’s Nachts werken? En wordt hier een eenzame periode bedoeld of een zwart tijdperk voor ons allemaal? Zojuist zag ik een filmpje over prepshops en preppers en de zin van de dominee lijkt ineens te begrijpen. Een prepshop verkoopt overlevingsspullen. Een prepper is iemand die zich voorbereidt op een noodsituatie als gevolg van een ramp of sociale of politieke opschudding. Er schijnen veel preppers in ons land te zijn. Ze hebben hun kelder vol waterfilters en noodrantsoenen. Kennelijk ter voorbereiding van die gevreesde nacht. Zou de dominee uit mijn jeugd inderdaad een collectieve ramp hebben bedoeld? Of had hij het over de ‘nacht van de ziel?’ Als ik goed naar mijn Verwonderingsgasten luister, hoor ik dat vrijwel iedereen zo’n persoonlijke beleving kent. Soms omschreven als burn-out. In onze boshut worden geen overlevingsspullen verzameld, maar wel innerlijke schatten uitgestald die behulpzaam blijken bij het overeind komen. Inzichten die helpen bij opstanding en menswording. Ik hoor de zin van de dominee weer. Wat is mijn noodrantsoen eigenlijk? Na een leven lang luisteren naar nachtelijke ervaringen, vind ik het antwoord: ontferming.