Nieuwe ogen
Vroeger hoorde ik vaak dat goedkoop duurkoop was. Degelijke spullen werden aangeschaft omdat die langer mee zouden gaan dan de uitverkoopjes. Ik nam het voor kennisgeving aan, want het werd altijd gezegd door mensen die het breder hadden dan wij. Tegenwoordig kunnen we concluderen dat aan veel wat goedkoop is een luchtje zit. Aan spotgoedkope mode hebben vaak kinderhandjes gewerkt. Ook voor een halfzacht prijsje vliegen of vlees eten betalen andere schepsels een te hoge prijs. Als je het eenmaal doorhebt verandert je consumptiegedrag, hoe vervelend dat misschien ook is. Toevallig betreft dit ook een kledingmerk waar ik dol op ben. Niet meer aanschaffen dus. Er zijn mensen die de economie van het genoeg daadwerkelijk vorm geven in hun leven. Zij kopen bijvoorbeeld een jaar lang geen kleding. Ook ken ik een vrouw die al maanden dezelfde jurk draagt. Niet uit armoe maar uit overvloed. Ik hoor de stem van mijn moeder in het pashokje: ‘Dit kun je zo leuk combineren.’ Het was de creativiteit van het tekort. Zo leerde ze me melk in een pannetje over te hevelen om van het statiegeld brood te kopen. Ik dacht dat het een spelletje was, want ze bracht het als een buitenkans. Leuke opvoeding die tegenwoordig weer heel goed van pas komt. Bekijk dat wat je hebt eens met nieuwe ogen. Mijn pannetje, uh beker vloeit over.