Uitgeslapen

Valt er zomaar een soort diploma in m’n schoot. Enig! Maar wat doe je daar ook alweer mee? Gedurende mijn inmiddels lange loopbaan heeft nog nooit iemand m’n conservatoriumdiploma hoeven zien. Mijn moeder heeft zich ooit zonder één geldend certificaat een loodzware baan in weten te redeneren. Het papiertje aan de muur hangen is ook weer zo wat. En bij hardop beweren dat je een gediplomeerde bent, loert het gevaar dat je er op afgerekend wordt. Over de weinig pedagogische capriolen van muziekonderwijzers, rijschoolhouders en -vooral niet te vergeten- spirituele leraren, zou ik een hilarisch moppenboek kunnen samenstellen. Walk your talk, doen wat je beweert, het is kennelijk slechts zeer weinigen gegeven. We weten dat er ook over Jezus flink werd geroddeld. Maar ik sla op hol. Een kinderlijke eigenschap waar ik ook met dit verse diplomaatje maar niet van af kan komen. Bij Eckhart Tolle mocht ik de afgelopen maanden een opleiding volgen. Op de geschreven getuigenis staat dat ik me nu verbind aan een ‘leven van aanwezigheid’. Beetje krom vertaald door mij. Life of presence, staat er. Verrassend genoeg is dit precies waar ik altijd naar verlangd heb: aandachtig leven en luisteren. Wie mij voortaan betrapt op het tegendeel, is juist heel wakker aanwezig. Uitgeslapen nabijheid, zo spelen we samen die hartverscheurende scene in Gethsemane na. Maar nu zoals we eigenlijk bedoeld zijn.