Vrede

Vandaag hebben we de inmiddels jaarlijks terugkerende adventskalender opgenomen: 24 filmpjes als dagelijks te openen luikjes op weg naar kerst. Dit jaar is ons thema ‘Tevreden op aarde’. Vrede. Aarde. Wat een onoverzichtelijke begrippen weer. Ik houd ervan om zo’n motto van alle kanten te bekijken en tegen het licht te houden. Tevredenheid kan misschien narrige gevoelens oproepen, maar toch ook ronkende. Als ik ’s nachts -tijdens het nieuwe wakker liggen- naar mijn kat luister, dan hoor ik zijn innige vergenoegdheid over in het hier en nu verblijven. En omdat ik tegenwoordig de vrijmoedigheid neem om zijn lijf als hoofdkussen te gebruiken, kan ik zijn genoeglijkheid ook nog eens voelen. Wolfje leert me mijn zintuigen te benutten. Zeker in de nacht. Ons brein schiet juist tijdens het wakker blijven alle kanten op, terwijl we intussen wel veilig en warm in ons eigen bed liggen. Voel maar. Voor de nuchtere constatering dat op dat moment alles dik in orde is hebben we onze zintuigen nodig. En zo valt tevredenheid gewoon te beoefenen, languit liggend. Het enige wat hoeft is je overgeven aan wat er nu is. Dan zie je ineens in dat de chaos van de buitenwereld sprekend lijkt op die in je binnenboel. Voelde je je overdag nog machteloos bij de overweldigende hoeveelheid wereldnieuws, nu lig je zinnig en ontspannen aan de vrede te werken.