Boterham

‘Zijn wij zo langzamerhand toe aan de volgende fase in onze relatie?’ Deze vraag doet vermoeden dat het hier samenwonen, trouwen of emigratie betreft. Maar het gaat om een boterham met pindakaas. Het zit zo: een goede vriend van mij woont ver weg. In het verleden spraken we vaak halverwege af om samen ergens te lunchen. Maar afgezien van het feit dat de horeca zo langzamerhand niet meer te betalen is, bij elkaar op bezoek gaan blijkt ook echt heel fijn te zijn. Hij woont in een grote boerderij die gevuld is met bijzondere kunst, dus ik ben daar graag. Hij op zijn beurt is dol op mijn sfeervolle vissershuisje. In onze ouderwetse stulpjes schotelen we elkaar dan zelfgemaakte maaltijden voor. Maar nu zijn we toe aan de intimiteit van de eenvoud: een boterham met pindakaas. Ik heb me laten inspireren door een andere verre vriend die onlangs alleen koffie serveerde. Met een onhandig bloemetje in m’n hand, ontroerde zijn vertrouwenwekkende vanzelfsprekendheid me. Culinaire hoogstandjes en cadeaus kunnen een schild zijn om onze weerloosheid niet te hoeven tonen. Hoe zou het zijn als we als gast met lege handen komen en als gastheer eenvoud serveren? Dan wordt geven de uiting van wie we zijn. Dan is ontvangen aanvaarden wie de ander is. Samen eten we die boterham met pindakaas en voelen ons verbonden en gezien.

   « Artikelen overzicht