Meedogenloos barmhartig
De monsterzege van Forum voor Democratie wordt door velen ongelooflijk gevonden. Zelf begrijp ik het ook niet goed en ik aarzel of de zachte krachten ooit zullen winnen. Maar langzamerhand vraag ik me af of verstard onbegrip wel zo heilzaam is. Ooit had ik een baas die voortdurend zei dingen onvoorstelbaar en onbegrijpelijk te vinden en dat maakte de man bepaald geen veilige herder. Er is een nieuw verlangen in me opgestaan. Ik wil niet alleen een oordeelloos en inlevend interviewer zijn voor degenen die ik spontaan al kon begrijpen. De aanslagpleger, de mishandelaar, de recidivist; ook de gans andere wil ik kunnen doorgronden. Het is te makkelijk om mensen gestoord te noemen en ze vervolgens uit je Facebookfantasiewereld te verwijderen. Met Stef Bos ben ik aan het nadenken over een tv-serie over barmhartigheid. Maar het filmen van andere mensen die verslaafden en hongerigen helpen lijkt me in dit geval te makkelijk. Moeten we ons eigen innerlijk niet eens onderzoeken: zijn we dapper genoeg de kindermoordenaar te bevragen en te begrijpen? Hoe ver reikt onze éigen barmhartigheid eigenlijk, Bos? ‘Oké!’ Stef springt op en roept terug dat hij mijn eerste opdracht mag verzinnen: ‘Jij gaat naar de dierenmishandelaar! Ik stuur je allereerst naar een nertsfokkerij!’ Kijk, dat is uit je comfortzone geslingerd worden. Stef Bos is meedogenloos barmhartig. Wat heeft hij het begrepen. Uitdaging aangenomen.