Nuttig

Voor de Verwondering maken we een serie met jongeren. En dat wat je vaak leest over ze blijkt te kloppen. Juist jongelui staan onder grote druk. Ze voelen de last van het moeten presteren zwaar op de jonge schouders rusten. Als ik in die veelbelovende ogen de stress waarneem die als een donkere wolk de glans overschaduwt, maakt me dat verdrietig. Ik kan me erg opwinden over het feit dat we dieren behandelen als producten. Niet zo gek dat we onszelf ook zo zien. Wij en onze medeschepselen moeten vooral functioneel zijn. Maar voor wat? Voor de economie? De laatste tijd verschijnen er steeds een paar ogen op m’n netvlies van lang geleden. Het was in de periode dat ik als conservatoriumstudent dagelijks mijn fiets afleverde en ophaalde in de stalling bij het station. De man die me een bonnetje gaf en mijn geld incasseerde keek me altijd heel lang aan. En nu, decennia later, brandt die blik nog steeds in mijn hart. Een betaalautomaat was sneller en goedkoper geweest. Maar deze man was geen machine. In zijn ogen zag ik een merkwaardige combinatie van uitdaging en ontroering. En vrijmoedigheid, want dat kijken duurde onfunctioneel lang. Daar in die stalling ontwaakte de vrouw in mij. De waarde van deze man ging zijn functie ver te boven. Maar hoe leg je dat met droge ogen uit?