Rugzakje
Het is alweer een jaar geleden dat mijn beste vriend op zijn sterfbed lag. Ik vroeg me toen af wat hem zou kunnen bemoedigen. Een paar jaar daarvoor had hij me in een televisie-interview deelgenoot gemaakt van zijn spirituele ontwikkeling. Zijn zorgvuldig gekozen woorden maakten toentertijd zo’n indruk op me dat ik jaren later nog letterlijk wist wat en zelfs hoe hij had verteld. Vandaar dat ik hem, nu hij zijn laatste dagen inging voorstelde om samen nog eens naar dat interview te kijken. Door zijn relaas van toen raakte hij zichtbaar ontroerd en voelde zich opnieuw gedragen, precies zoals hij dat jaren geleden ervaren had. Een paar dagen na het terugkijken van de video stierf mijn vriend in vrede. Mooi als je in tijden van twijfel kunt teruggrijpen op je eerder opgedane wijsheid die je op video of papier hebt vastgelegd. Tijdens geïnspireerde periodes vul je je spirituele rugzakje dus voor barre tijden die komen. Wellicht heeft ook een ander wat aan je vergaarde schatten. Terwijl ik dit bedenk, kruip ik achter m’n vleugeltje en speel een stuk dat ik lang geleden heb ingestudeerd. Kater Wolfje begint luid te protesteren, loopt naar z’n luikje, kijkt nog een keer verwijtend om en gaat er vantussen. Oké, sommige opgedane vaardigheiden zijn alleen leuk voor jezelf. Boodschap begrepen. Ik stop met spelen en Wolfje komt spinnend terug.