Spin
Bij de voordeur hangt een foto van een uil met de tekst ‘Relax, nothing is under control!’ Iedereen die bij vertrek zijn jas van de kapstok haalt krijgt deze wijze uilwoorden mee. Ontspan je maar want werkelijk niets is onder controle. Velen gaan hier lachend de deur uit. Er is tenslotte telkens wel een situatie waarop die spreuk van toepassing is. Nu het herfst geworden is kun je het met eigen ogen waarnemen: of we het nu willen of niet, alles verandert, verkleurt, verdwijnt. De herfst leert ons dat overgave aan de werkelijkheid onze enige optie is. Dat doet ‘ie notabene in gulle geuren en klaterende kleuren. Zijn oogst is niet bedroefd maar trots, haast jolig. Wat rest ons anders dan mee los te laten en in te keren. Dacht ik tot vanochtend. Want toen ik wakker werd liep er een grote zwarte spin in m’n bed. Ik schrok me wezenloos. De spin ook, want die rende nog verder onder de dekens. Al m’n nachtmerries kwamen uit. Het achtbenige monster is onachterhaalbaar zoek. Ik blijk inderdaad werkelijk niets onder controle te hebben en mijn afgrijzen dient geen enkel doel. Dus wat nu? En wat hoor ik toch? M’n hart in m’n keel? De wijze uil? Toch niet die spin? Het is de herfst zelf die lieflijk ruisend over de werkelijkheid zingt: ‘Ontspan, alles zonder controle’.