Trouw
Ik zie het elke dag.
Ik zie het aan haar warme lach.
Zij is niet haar gebroken brein
zoals men niet
gebroken been kan zijn.
Er is niets mis met wie mijn lief
in wezen is.
Zij is die fijnbesnaarde ziel
waarvoor ik veertig jaar geleden
viel.
Al een tijdje maak ik ook podcasts voor De Verwondering. Podcast. Ik heb geen idee wat het betekent en vind het woord stiekem een beetje lelijk. Bovendien heb ik de indruk dat ook liefhebbers van De Verwondering nog steeds niet goed weten wat ze ermee aan moeten. Vroeger zeiden we radiodocumentaire. Verdient natuurlijk ook geen schoonheidsprijs. Eigenlijk is het gewoon mijn oude kinderhobby van hoorspelletje spelen. Gewapend met een microfoon ga ik op pad om het wonder van het alledaagse te betrappen. Want verwondering zit in de kleinste hoekjes. Niet zelden leidt dat tot onverwachte parels. Neem nu het verhaal over de liefde. Inmiddels heb ik wel door dat liefde veel mysterieuzer en ruimhartiger is dan we vroeger vaak leerden. Zelf houd ik hartstochtelijk van meer mensen tegelijk. En toch ben ik zo trouw als een non aan haar schepper. Hoe zit dat? Ik leg mijn vragen voor aan filosoof en dichter Hein Stufkens. Het gesprek wordt een dans voor drie. Heins grote liefde Brigitte is ziek. Ze is veel te jong voor die sluipmoordenaar die haar hersens aantast. Hein omringt haar met zijn trouw en gedichten.
Luister maar: www.nporadio1.nl/podcasts/de-verwondering