Winterstand

Doe net alsof je deze situatie zelf gekozen hebt. Dat is een gratis spel met verrassende gevolgen. Die oefening doet het leuk in wachtkamers, bij lekke banden en tijdens ingewikkelde gesprekken. Maar ook als je griep hebt. Terwijl ik terug in bed val, doe ik net alsof ik deze situatie zelf gekozen heb. Koorts, spierpijn, hoofdpijn, welkom oude vrienden. Het lijf legt zich erbij neer. Met als gevolg dat ook permanentere pijn nu pas gevoeld wordt. Pfff, m’n rug. Waar zet ik toch al die tijd m’n schouders zo onder? Is het niet merkwaardig dat we ons aangewend hebben om de oververmoeide grondtoon van ons lichaam te negeren? Tijd voor overgave. Net als de schepping buiten ga ook ik in winterstand, een staat van zijn waar ik al jaren over fantaseer. Ook dit brokje natuur begrijpt de intelligentie van de winterslaap. Terwijl mijn lijf zich laaft aan de schielijke rust, blijkt de geest ook een liefdevolle onderhoudsbeurt te verlangen. Een uitspraak van mijn vroegere leraar krijgt nu betekenis: ‘Doe als een koe. Eet, slaap, poep en bemoei je met je eigen zaken.’ De wereldproblemen zijn Gods zaak. Het doen en denken van degenen die ik niet begrijp is hun zaak. Mijn taak is hier, in alle overzichtelijke eenvoud. Griep hebbend vind ik vrede. Vrede vindend rust ik uit. Uitrustend speel ik uitbundig het levensspel zelfgekozertje.

   « Artikelen overzicht