‘Eert in elkander God.’

Tijdens de opnamedag besluit onze laatste Verwonderingsgast zijn betoog met: ‘Er zijn twee groepen mensen. Degenen die hun pijn doorgeven aan de wereld en zij die dit niet doen. Ik probeer dagelijks bij die tweede groep te horen.’ Een krachtige samenvatting van ons sociale verkeer. Want ...

Mijn vader is vandaag weemoedig. In zekere zin is hij opnieuw wees geworden. Van de negen kinderen van het ouderlijk gezin is hij de enige die nog in leven is. En nu is ook zijn laatste kameraad van de vriendengroep van vroeger heengegaan. ‘Niemand zal nog ooit je vroegste vroeger met je delen. ...

Het lijkt erop dat mensen elkaar zijn gaan imiteren door social media. Maar vlak de welbekende schoolfoto-methode uit de jaren zestig niet uit. Hoe is het mogelijk dat we collectief dezelfde kleuterkiek bezitten? Zittend achter een tafeltje met exact eender speelgoed, kijken we allen olijk in de ...

Misschien komt het door mijn moeder. Toen ik richting conservatorium vertrok, sprak zij: ‘Als het oorlog wordt, doe je gewoon een schort voor.’ Die zin is blijven hangen. Sindsdien hoor ik bij verpleegkundigen een grondtoon van prettige zelfverzekerdheid. Alsof ze zich voortdurend bewust zijn ...

Al tien jaar nemen gasten van de Verwondering een tekst mee waar ze inspiratie of troost uit putten. In de loop van een leven veranderen die woorden vaak van kleur en winnen aan diepte. Neem bijvoorbeeld de beroemde en bij de Verwondering vaak aangehaalde brief van de Duitse dichter Rainer Maria ...

Het verrukkelijke voordeel van samen musiceren is dat je niet hoeft te praten tijdens het maken van die geheimzinnige verbinding. Vandaag zing ik bij een Bachproject. Voor de generale repetitie wandelt het orkest binnen. Een voor de gelegenheid bijeengeraapte club van professionele musici. Aan de ...